Toen het roulettespel steeds meer aan populariteit begon te winnen in West-Europa, waren er al meteen mensen die systemen wilden creëren om het roulettewiel te verslaan. Uit de roulettekoorts die al in de 18e eeuw begon, kwam een negatieve progressie systeem voort. En tot op de dag van vandaag worden deze systemen nog fanatiek gebruikt. De Franse wiskundige Jean Le Rond d‘Alembert is de uitvinder van het zogeheten d’Alembert Systeem. We vertellen je er meer over.
Jean le Rond d’Alembert begon in 1739 zijn carrière als wiskundige. Tijdens zijn loopbaan leverde hij een bijdrage aan de partiële differentiaalvergelijking. Een belangrijk onderdeel daarvan was het d’Alembert Systeem, dat gebaseerd was op het idee dat alle getallen op de lange termijn een gelijk aantal keren vallen. Tegelijkertijd stelde d’Alembert dat als wanneer je een bet wint, de kans dat je de draai daarop zult verliezen groot is. Met dit uitgangspunt stelde de Fransman dat als je de inzet verlaagd na een winst en de inzet juist verhoogd na een verlies, je kunt inspelen op deze wet van waarschijnlijkheden.
Hoe werkt het d’Alembert systeem?
Je begint met het inzetten van het bedrag dat je als basisinzet wilt gebruiken. Elke keer dat dat er wordt verloren, verhoog je de inzet. Verlies je? Dan verlaag je de inzet weer. Na een tijdje op en neer te gaan zou je weer terecht moeten komen bij de basisinzet. Het opmerkelijke daarvan is dat wanneer dat gebeurt, je een winst hebt van de eenheid voor elke keer dat er is gewonnen. Oftewel, heb je net zo vaak gewonnen als verloren? Dan maak je alsnog winst. Stel je maar eens voor dat je begint met 10 euro. Je verliest 3 keer achter elkaar en wint daarna ook nog eens 3 keer. De inzetten zien er als volgt uit: 10 euro, 20 euro, 30 euro (verlies), 40 euro, 30 euro, 20 euro (winst). De winst is 30 euro, oftewel drie keer het bedrag waarmee voor het eerst werd ingezet.
Zou het echt werken?
Dat klinkt natuurlijk allemaal heel erg veelbelovend, maar er is wel het gevaar om zo binnen korte tijd veel geld te verliezen. De speler verhoogt namelijk de inzetten als hij aan het verliezen is. Je weet immers niet wanneer de resultaten uit evenwicht zullen raken, net zoals je ook niet weet wanneer ze weer terug op het evenwichtspunt zullen komen. De wiskunde kan weliswaar de basis vormen voor dit systeem, maar daar heeft het roulettespel natuurlijk geen boodschap aan. Het roulettespel heeft namelijk geen geheugen.